SREBRO (Ag – argentum)

Metal szlachetny o barwie białej, silnym połysku, kowalny, ciągliwy
temperatura topnienia: 961,93°C
gęstość: 10,49g/cm3.

Srebro jest białym, miękkim metalem o pięknym metalicznym połysku i niezwykłej łatwości polerowania. Do wytwarzania przedmiotów jubilerskich używa się go łącznie z miedzią. Najczęściej wyroby jubilerskie wykonywane są ze srebra próby 925 czyli stopu zawierającego 92.5% czystego srebra. Srebro oznacza się dużą kowalnością i klepalnością. Jego powierzchnia na powietrzu zmienia się bardzo nieznacznie. Pod wpływem związków siarki szybko brunatnieje, lub czernieje, co spowodowane jest tworzeniem się siarczku srebrowego.
W przyrodzie bardzo rzadko spotyka się srebro w stanie rodzimym. Najczęściej srebro występuje w związkach z innymi pierwiastkami, jak siarka, arsen, antymon, tworząc minerały: argentyt, pirargiryt, prustyt i inne. Oprócz tego srebro w ilości 0,01 – 0,03%, a nieraz nawet 0,1% stale towarzyszy rudom ołowiu i miedzi. Starożytni Egipcjanie posiadali kopalnie srebra w Nubii i Etiopii, a Grecy w Attyce. Rzymianie wydobywali srebro w Hiszpanii. Po odkryciu Ameryki konkwistadorzy hiszpańscy z początkiem XVI wieku zrabowali tam olbrzymie ilości srebra i przywieźli do Europy. W połowie XIX w. odkryto niezwykle bogate złoża srebra w Ameryce, co spowodowało olbrzymie obniżenie wartości srebra. Wtedy też srebro przestało być stosowane jako podkład kruszcowy dla pieniądza. W dzisiejszych czasach prawie całkowicie zaprzestano wydobywania srebra z rudy srebronośnej. Okazało się to zbyt kosztowne w stosunku do wartości kruszcu. Obecnie srebro odzyskuje się jako produkt uboczny podczas wydobywania i oczyszczania metali o dużym znaczeniu przemysłowym jak miedź, cynk i ołów.