Diamenty

Co to jest brylanty?

Brylantem nazywamy diament o szlifie brylantowym, choć często określa się tym mianem wszystkie szlifowane diamenty niekoniecznie posiadające szlif brylantowy.

Podstawy oceny jakości diamentów

Obecnie, spośród wszystkich kamieni stosowanych w jubilerstwie, diamenty posiadają najbardziej rozbudowany i uporządkowany system określania jakości. System ten powszechnie określa się jako 4C. Nazwa pochodzi od 4 angielskich nazw, które opisują najważniejsze cechy tj. masę (Carat), czystość (Clarity), barwę (Color) oraz jakość szlifu (Cut). Z uwagi na wielkość, rodzaj inkluzji oraz ich położenie można stwierdzić, że nie ma w naturze dwóch identycznych diamentów. Spośród składowych 4C, obiektywnie można zbadać tylko masę i jakość szlifu. Barwa i czystość, do dnia dzisiejszego, oceniana jest subiektywnie przez eksperta.

1. Masa (Carat)

Podstawową jednostką masy diamentu jest carat. Nazwa pochodzi od nasion drzewa karobowego, który był używany do ważenia kamieni szlachetnych. Jedno ziarno ważyło około 0,2 grama ( stąd 1 carat = 0,2 grama).

2. Czystość (Clarity)

Najważniejszą cechą diamentu jest jego czystość. Określa ona w jakim stopniu diament jest wolny od wewnętrznych i zewnętrzno-wewnętrznych charakterystyk. Czystość oceniana jest przez lupę z powiększeniem 10x.

  1. LC – Idealnie czysty
  2. VVS – Bardzo, bardzo trudno dostrzec wrostki punktowe lub widoczne tylko od podstawy
  3. VS – Trudno dostrzec, a po zobaczeniu łatwo zlokalizować
  4. SI – Duże wtrącenia, łatwo widoczne przez lupę
  5. P – Bardzo duże, wyraźne charakterystyki widoczne gołym okiem.

3. Barwa (Color)

Diamenty występują we wszystkich barwach. W przyrodzie 98% diamentów ma barwę od białej do żółtej. Obecnie wszystkie poważne laboratoria stosują nazewnictwo literowe stworzone przez GIA. Skala, opisuje stopień nasycenia żółtego odcienia. Ocena D oznacza całkowity brak, natomiast Z jest już wyraźnie żółta.

4. Jakość szlifu (Cut)

Składa się z trzech osobnych ocen: proporcji, wykończenia i symetrii.

Proporcje

Określa wszystkie wymiary, kąty oraz zależności między nimi. W brylancie o idealnym szlifie, światło które dostanie się do wnętrza, zostanie odbita od wewnętrznych faset i powróci przez koronę, co pozwoli uzyskać efekt blasku. Jeżeli diament jest zbyt płaski lub zbyt wysoki, część światła opuści brylant, przez co straci on brylancję i będzie mniej „żywy”.

Wykończenie

Określenie, czy obecne są zewnętrzne charakterystyki powstałe podczas procesu szlifowania lub użytkowania kamienia.

Symetria

Opisuje ona jak precyzyjnie zostały oszlifowane fasety, czy krawędzie schodzą się w punkcie, czy tafla i kolet jest na środku, czy rondysta jest takiej samej grubości.